She was a friend of someone else, Gosia Wdowik
She was a friend of someone else jest rozwinięciem tego projektu dyplomowego Gosi Wdowik z DAS Theatre w Amsterdamie. Powstaje w kraju, w którym kobiety mają ograniczony dostęp do zdrowia reprodukcyjnego, gdzie aborcja jest obecnie nielegalna. Pomimo silnych protestów, kobiety są pozbawione praw.
Projekt zainicjował pomysł, by kobiety bez lęku i wstydu publicznie opowiedziały o dokonaniu aborcji oraz by ten kolektywny akt rozpoczął zmianę prawa. Mogłaby to być historia sukcesu społecznego aktywizmu.
A jednak She was a friend of someone else jest historią o zbyt wielu możliwych rozpoczęciach i bardzo niewielu zakończeniach, a także z wyczerpaną narratorką.
Gosia Wdowik bada połączenie pomiędzy wypaleniem, a aktywizmem: lęk, że prawa nie są nabyte na zawsze, a kiedy straci się czujność, mogą zostać unieważnione. Poprzez osobistą narrację, opisuje zaangażowanie kobiecego ruchu w Polsce.
Subtelna choreografia zanurza nas w życie kobiety, która zamiast protestować, postanawiać zostać w łóżku, a w końcu ponownie decyduje się na czynną postawę i uczestnictwo.
Bilety: 30/40 PLN (ulgowy/normalny)
Dwa pokazy:
- 16.05, g. 19:00 | po pokazie rozmowa z artystką
- 17.05, g. 19:00
czas trwania: 60’
Pomysł, tekst, reżyseria: Gosia Wdowik
Współpraca dramaturgiczna: Maria Rössler
Występują: Jaśmina Polak, Oneka von Schrader, Gosia Wdowik
Premiera: Kunstenfestivaldesarts in Brussels
She was a friend of someone else powstał w ramach projektu badawczego na podstawie Powiem i zobaczę co się stanie kolektywu TERAZ POLIŻ (Marta Jalowska, Dorota Glac, Kamila Worobiej), Martyna Wawrzyniak i Gosia Wdowik, którego premiera odbyła się 21 grudnia 2021
Kurator programu performatywnego: Andrzej Pakuła
BIO:
Gosia Wdowik ― (1988) jest reżyserką teatralną i przewodniczącą Gildii Polskich Reżyserek i Reżyserów Teatralnych. Sercem jest w Polsce, ale jej wyobraźnia wiecznie gdzieś podróżuje. Podczas studiów magisterskich w DAS Theater (2020–22) zajmowała się problematyką wypalenia i eksploracją przestrzeni między zmęczeniem a sprawczością poprzez wdrażanie metod aktywistycznych do swojej praktyki artystycznej. Rozważała przede wszystkim kwestię tego, jak tworzyć teatr i dokonywać zmiany w sytuacji wyczerpania sił. W wystawianym ostatnio spektaklu Wstyd przygląda się wstydowi wynikającemu z robotniczego pochodzenia, opowiadając o trzech pokoleniach kobiet ze swojej rodziny. Wcześniej zrealizowała takie projekty, jak If you lived here (z Tamarą Antonijevic), Transit Monumental (z kolektywem K.A.U.), Fiasko i Return of Goddess. W Dziewczynkach i Piłkarzach podejmowała temat emancypacji ciała.