Nowe Życie: Polityki troski

W New Alphabet School kuratorowanym przez berlińskie HWK pod hasłem #Care znajdziemy następujące rozpoznanie:
Troska polega na rozpoznawaniu wszystkich więzi, zarówno między ludźmi, jak i nie-ludźmi, systemami, infrastrukturą i instytucjami. Troska to poświęcenie uwagi ich delikatności / kruchości [fragility].
W praktyce takie rozpoznanie może wiązać się zarówno ze wcielaniem procesów uwspólnienia i rozszerzania dostępności dla wszystkich objętych kategorią fragility. Z drugiej strony – może wiązać się też hierarchiczną, kolonizacyjną i ocierającą się o kulturowy ableizm praktykę dostosowywania codziennych praktyk do systemowej wizji uczestnictwa we wspólnocie.
 
Podczas spotkania chcielibyśmy przyjrzeć się nie tylko temu, w jaki sposób wytwarzane są praktyki troski, ale i roli i sprawczości poszczególnych uczestników tych praktyk. Zadamy pytania o to, jaką rolę w wytwarzaniu wspólnoty pełnią praktyki troski? Kto (lub co?) reguluje praktyki troski oraz wskazuje ich adresatów? Czy troska oznacza zawsze dostosowywanie do własnej wizji normatywności?
Do próby odpowiedzi na powyższe pytanie posłużą nam m.in. dyskusja nad tekstem Magdaleny Zdrodowskiej “Mechaniczne uszy – krytyczny potencjał sztuki Głuchych” oraz krytyczny spacer po przestrzeni Pawilonu.
 
prowadzenie: Zofia nierodzińska, Bartosz Mroczkowski
limit miejsc: 9 miejsc dla osób uczestniczących w wydarzeniu na miejscu, 3 miejsca dla uczestników online
zapisy: komunikacja@pawilon.org (w zgłoszeniu prosimy o informacje, czy dotyczy uczestnictwa na miejscu czy on-line)